تراکتور قشنگم کجایی که دلمان هوای گذشته را کرده

 
تراکتورسازی در 4 بازی اخیر خود تنها در رشت برابر داماش پیروز شده و 3 بازی دیگرش برابر استقلال ، سپاهان و این آخری برابر الشباب را با شکست پشت سرگذاشته تا هم دستش نسبت به قهرمانی لیگ کوتاه تر به نظر برسد و هم در لیگ قهرمانان آسیا صدرنشینی را دودستی تقدیم الشباب کند.

 
 
حالا همه حریفان می دانند که قلب دفاع این تیم تا چه حد آسیب پذیر است و ارسال های بلند از جناحین به نقاطی از مقابل دروازه که محمد نصرتی آنجا نباشد، شانس گلزنی را تا چه حد افزایش خواهد داد. حالا همه می دانند که اگر تیم اصلی زمین گیر شود، روی نیمکت این تیم هیچ بازیکن تاثیرگذاری برای تغییر جریان بازی وجود ندارد.
 
 
 
همه این ها یک طرف و مشکلات حاشیه ای هم از طرف دیگر؛ از جنجال امضاگرفتن برای پاداش ها گرفته تا اخراج موقت محمد حسن ابراهیمی و محسن فروزان که همین بنیه اندک تراکتور از لحاظ بازیکن را بیشتر تضعیف کرده است و حاصلش هم همین می شود که اگر تا پایان فصل به جای تعجب کردن از باخت تراکتور باید از بردهای این تیم تعجب کنیم.

 
 
البته تراکتور باید با تقسیم بنیه حتما به مرحله بعدی لیگ قهرمانان برسد ؛ تصوری که با توجه به دو بازی خانگی این تیم در دوربرگشت آنقدرها هم غیر منطقی نیست. به هرحال در شرایطی که قهرمانی لیگ دیگر غیرممکن است ، الیویرا باید اولویت بندی را هم به برنامه ها اضافه کند ...به خصوص که تبریزی ها عاشق حال و هوای آسیا هستند!