حاج منصور اصفهاني و سکوهاي تبريز

          امین 
            بازدید : 130
          پنجشنبه 26 اردیبهشت 1392
           نظرات (0)
        

منصور ابراهيم‌زاده را بايد سرمربي تراکتور دانست. اين نه حرف امروز که توافق يک ماه گذشته است. همان زمان که سناريوي اخراخ توني نوشته مي‌شد نام جانشين او هم مشخص شد. اين البته اگر اقدامي اخلاقي هم نباشد تدبيري حرفه‌اي است و قابل دفاع. هر چند محبوبيت آشکار توني، احساس هوادار را درگير خود کرده باشد اما انگار «عبور» از اين پرتغالي دوست داشتني تصميمي «ناگزير» بود. نه البته به خاطر اتهامات ناجوانمردانه‌اي که امروز به او – و در غياب او – زده مي‌شد که تنها به دليل «نوسان ارز» و رژيم اقتصادي باشگاه.

توني «بايد» مي‌رفت و مديران تراکتور از يک ماه پيش به اين «بايد» تن دادند. گزينه آنها يک مربي ايراني، کم حاشيه و موفق بود. تراکتوري‌ها خيلي زود به منصور ابراهيم‌زاده و حسين فرکي رسيدند.
توافقات ضمني صورت گرفت. اما ديدار نفت – فولاد اين گزينه را قطعي کرد. منصور اگر با تيم تهراني‌اش سهميه آسيايي مي‌گرفت در نفت مي‌ماند. حالا اما او به تبريز مي‌آيد تا دوباره به آسيا بازگردد. با کارنامه‌اي قابل دفاع مثل نايب قهرماني آسيا؛
اما پرسش اساسي اين است: منصور ابراهيم‌زاده گزينه‌اي ايده‌آل براي تراکتور است؟
***
کارنامه ابراهيم‌زاده اصفهاني روشن است. او با ذوب‌آهن از هيچ به‌ همه چيز رسيد و البته تيمش را از فرش به عرش رساند. تيمي که او در اصفهان تحويل گرفت تيمي ناکام و بحران زده بود. ابراهيم‌زاده اما چراغ خاموش تيمي ساخت که فصل به فصل بهتر نتيجه گرفت. دو نيابت قهرماني، يک جام حذفي و البته اوج افتخارات، حضور در فينال ليگ قهرمانان آسيا، منصور ابراهيم‌زاده را از فوتبال ايران فراتر برد و ميان مربيان برتر آسيا نشاند. نکته ويژه‌ آنکه او ذوب‌آهن را با بودجه‌اي طلايي و روي اسکناس نساخت و يک تيم بي‌ستاره را به اوج رساند.
***
اين البته همه داستان نيست. چالش بزرگ ابراهيم‌زاده «هوادار» است. او با وجود موفقيت در ذوب‌آهن در مواجهه با معدود طرفداران اين تيم بارها به مشکل خورد. ابراهيم‌زاده هرگز در تعامل با هواداران اندک تيمش «کامياب» نبود و چندين بار با آنها به حاشيه کشيده شد. البته اينکه او در اين مواجهه «محق» بود يا هوادار بحث ديگري است. موضوع مهم ضعف ابراهيم‌زاده در «ارتباط» و مواجهه راه‌گشا با حاشيه‌هاي سکوها بود.

اين، بزرگترين علامت سئوال در همکاري ابراهيم‌زاده با تراکتور است. آيا منصور اصفهاني که با وجود موفقيت‌هاي خيره کننده نتوانست رابطه‌اي صميمانه با معدود هواداران ذوب‌آهن داشته باشد مي‌تواند رضايت پرشورهاي خاص و سخت پسند را جلب کند؟ هواداراني که مدلي ويژه و منحصر به فرد هستند و تعصبشان با هيچ هوادار و تماشاگر ديگري قابل قياس نيست. هواداري که اگر از توني خوشش بيايد پاي او مي‌ايستد وحتي در روز شکست و اخراج هم برايش «I LOVE YOU» سر مي‌دهد. منصور ابراهيم‌زاده، اين مربي سالم، با دانش و موفق اين را مي‌داند؟